بسم الله الرحمن الرحیم
اشعار امام شافعی در اعتراف به فضائل عترت و اهل بیت طهارت
چنانچه علامه سمهودی سید نورالدین شافعی که اعلم العلماء مصر و حجاز در اوایل قرن دهم هجری بوده در جواهر العقدین از حافظ ابوبکر بیهقی از ربیع بن سلیمان که از اصحاب امام شافعی بوده نقل می نماید و نیز نورالدین مالکی در ص 5 فصول المهمه از کتاب بیهقی که در مناقب شافعی نوشته نقل نموده و خواجه سلیمان بلخی حنفی در اول باب 62 ینابیع المومده از جماهر العقدین نورالدین سمهودی نویسنده تاریخ المدینه که در زمان خود اعلم علماء مصر و حجاز بوده نقلاً از بیهقی مشروحاً ذکر نموده که گفت روزی بامام شافعی گفتند که مردم صبر و طاقت ندارند مناقب و فضائل اهل البیت را بشنوند ( مانند کسروی و احمد امین و اقرانشان ) و اگر مشاهده کنند که یکی از ما ذکر فضائل اهل البیت را مینماید یقولون هذا رافضی میگویند او را رافضی است فوری شافعی فی المجلس انساد اشعاری نموده و حقایق را آشکار ساخته گفت:
اذا فی مجلس ذکرو علیــــّاً و سبطیه و فاطمة الزکیة
فاجری بعضهم ذکری سواه فایقـــن انه ســـــــلققیة
اذا ....
خلاصه معنای این اشعار آنکه گوید زمانی که در مجلسی ذکر علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام میشود بعض دشمنان برای آنکه مردم را از ذکر آل محمد منصرف کنند ذکر دیگری بمیان میاورند پس یقین کنید آنکس که مانع ذکر این خانواده میشود سلقلق است ( یعنی زنی که از دبرش حیض شود ) آنها روایات بلند نقل میکنند که ذکر علی و بچه های او نشود و گفته میشود بگذرید ای قوم از این ذکر(یعنی ذکر علی و بچه های او ) زیرا این حدیث رافضیها است بیزاری میجویم ( من که امام شافعی هستم ) بسوی خدا از مردمی که می بینند رفض را دوستی فاطمه بر آل رسول صلوات پروردگار من است ولعنت خداوند بر این نوع جاهلیت. ( که دوستان آل محمد را رافضی بخوانند ).
شبهای پیشاور ، ص 62 - 63 )
بسم الله الرحمن الرحیم
اهل اطلاع میدانند که عموم علماء اهل تسنن ( باستثناء عده ای خوارج و نواصب) در هر دوره ای از ادوار معترف بوده اند بفضائل و مناقب آل محمد سلام الله علیهم اجمعین و حق تقدم آنها بر تمام امت و مخصوصاً جمع کثیری از اکابر آنها کتاب مستقلی بنام اهل بیت طهارت افتخاراً نوشته اند و آنچه بنظر داعی رسیده و الحال در کتابخانه خود حاضر دارم :
مودةالقربی میرسید علی شافعی همدانی - ینابیع المودة شیخ سلیمان بلخی حنفی - معراج الوصول فی معرفة آل الرسول حافظ جمال الدین زرندی - مناقب و فضایل اهل البیت حافظ ابونعیم اصفهانی - مناقب اهل البیت ابن مغازلی فقیه شافعی - رشفة الصادی من بحر فضائل بنی النبی الهادی تألیف سیدابی بکر بن شهاب الدین علوی - کتاب الاتحاف بحب الاشراف تألیف شیخ عبدالله بن محمد بن عامر شبراوی - احیاء المیت بفضائل اهل البیت تالیف جلال الدین سیوطی - فرائد السمطین فی فضائل المرتضی و الزهرائ و السبطین شیخ الاسلام ابراهیم بن محمد حموینی (حموئی) - ذخایر اعقبی امام الحرم شافعی - فصول المهمه فی معرفة الائمة نورالدین بین صباغ مالکی - تذکرة خواص الامة فی معرفة الائمة یوسف سبط ابن جوزی - کفایة الطالب محمد بن یوسف گنجی شافعی - مطالب السئول فی مناقبآل الرسول محمد بن طلحه شافعی - مناقب اخطب الخطباء خوارزم - تشریح و محاکمه در تاریخ آل محمد محقق و مورخ شهیر قاضی بهلول بهجت زنگنه زوری میباشد.
علاوه بر اینها در تمامی کتب معتبره و تفاسیر بزرگ علمای عامه و اهل تسنن فضایل و مناقب اهل بیت طهارت منفرقاً بسیار ثبت است.
شبهای پیشاور ، ص 61
بسم الله الرحمن الرحیم
رقیه دختر حضرت موسی بن جعفر علیه السلام از پدرش از پدران گرامی اش نقل کرد که رسول خدا صل الله علیه و اله فرمود:
هیچ بنده ای در روز قیامت ، قدم از قدم برنمی دارد مگر اینکه در مود چهار چیز از او سئوال می شود:
از جوانی اش که در چه راهی گذرانده ،
از عمرش که در چه راهی به سر برده ،
از مالش که از کجا به دست آورده و در چه راهی خرج کرده ،
و از دوستی ما اهل بیت.
فضائل الشیعة ، تألیف شیخ صدوق ، ص 29 ، حدیث هفتم
بسم الله الرحمن الرحیم
زید بن ثابت گفت : رسول خدا صل الله علیه و اله فرمود:
هر کس علی را در زمان حیات آن حضرت و بعد از وفاتش دوست بدارد، خداوند عزوجلْ ، تا زمانی که خورشید طلوع و غروب می کند ، برای او ایمنی (از عذاب) و (ثبات) ایمان می نویسد و هر کس در زمان حیات علی علیه السلام و یا بعد از وفاتش نسبت به آن حضرت بغض و کینه ورزد، به مرگ جاهلیت خواهد مرد و همه کردار و رفتارش ، حسابرسی میشود.
فضائل الشیعه ، تألیف شیخ صدوق ، ص 27 ، حدیث پنجم
بسم الله الرحمن الرحیم
... شیعیان جعفری که بجرم پیروی از عترت و اهل بیت پیغمبر صل الله علیه و اله، در مکه معظمه و مدینه منوره با تازیانه و چوب خیزران آنها را میزنند که چرا (بحکم قرآن مجید ) سجده بر خاک پاک مینمایند و یا قبر رسول خدا صل الله علیه و اله و محبوب خدا و رسول خدا صل الله علیه و اله و اهل بیت آنحضرت را میبوسند و سلام بر انها مینمایند؟!!!
در حالتیکه خودم در بغداد و معظم دیدم سنیهای از دور آمده قبر شیخ عبدالقادر و ابوحنیفه را میبوسیدند و توسل به آنها می جستند و احدی آنها را منع نمیکرد - در مدینه منوره در پیش روی قبر مبارک رسول الله صل الله علیه و اله کاشیهای دیوار را بعنوان محل نزول جبرئیل میبوسیدند ، احدی از شرطه های حرم ممانعت نمیکند ، ولی شیعیان که میخواهند ضریح رسول الله را ببوسند آنها را میزنند و زجرشان مینمایند و مشرکشان میخوانند؟!!!
شبهای پیشاور ، ص 38
بسم الله الرحمن الرحیم
بقول امام شافعی ( محمد بن ادریس )(امام شافعی از علمای اهل تسن) که گوید تعجب است از حالات علی بن ابیطالب علیه السلام که دشمنان آنحضرت از روی بغض و کینه فضایل او را پنهان میدارند ، دوستان او از راه تقیه و ترس از اعادی حقایق را اظهار نمیدارند مع ذلک تمام کتابها از دوست و دشمن پر است از فضائل و مناقب آنحضرت پس معلوم میشود حق و حقیقت هیچگاه زیر پرده نمی ماند مانند آفتاب که اگر چند روزی زیر پرده ضخیم ابر بماند عاقبت ظاهر خواهد گشت.
شبهای پیشاور ، ص 20
بسم الله الرحمن الرحیم
در تاریخ زندگانی رسول اکرم صل الله علیه و اله یک روز مهمی بوده و آن 18 ذیحجة الحرام سال دهم هجرت است که پیغمبر از سفر مکه ( حجة الودع ) برگشته و در صحرای بزرگی بنام غدیر خُم که منزلگاه نبوده هفتاد هزار جمعیت حاج یا بعقیده بعض از اکابر علماء عامه مانند امام ثعلبی در تفسیر و سبط ابن جوزی در تذکره و دیگران یکصد و بیست هزار جمعیت را در آن صحرا سه روز نگاهداشته وقت ظهری بعد از نماز منبر رفته خطبه ای خوانده عهد و پیمانی با مردم بسته و امت را امر ببیعت با علی بن ابیطالب علیه السلام نموده و آن سه روز از روزهای مهم تاریخی زندگانی رسول الله بوده است.
شبهای پیشاور ، ص 19
بسم الله الرحمن الرحیم
اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ « ما را به راه راست هدایت فرما »
حاکم حسکانی از عالمان مشهور اهل سنت در تأویل این آیه ، به نقل از ابن عباس آورده است که رسول خدا صل الله علیه و اله به علی بن ابیطالب علیه السلام فرمودند:
تویی راه آشکار ، و تویی راه راست ، و تویی پیشوای مؤمنان . (شواهد التنزیل، ج1،ص76، ح88)
هم چنین حسکانی به نقل از سلام بن مستنیر جعفی آورده است که گفت:
بر امام باقر علیه السلام وارد شدم و عرض کردم: جانم به فدایت با این که خوشایندم نیست برایت زحمت فراهم کنم ، اما اگر رخصت فرمایی ، پرسشی کنم.
فرمود: از هرچه می خواهی ، بپرس
گفتم: از قرآن بپرسم؟
فرمود: آری.
گفتم: فرموده خداوند درر کتابش : اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ چه مفهومی دارد؟ فرمود:
راه علی بین ابیالب.
گفتم: راه علی بن ابیطالب؟!
فرمود: (آری) راه علی بن ابیطالب.
پرتوی از فضایل امیرالمومنین علیه السلام ، ص 31-32
بسم الله الرحمن الرحیم
خوارزمی در مناقب از رسول خدا صل الله علیه واله روایت کرده که آن حضرت ، درباره فضایل بی شمار حضرت وصی ، امام ، امیرالمومنین علیه السلام فرمود :
« اگر جنگل ها همه ، قلم و دریاها همه ، مرکب و جنیان شمارشگر و انسان ها نگارشگر شوند ، نمی توانند فضایل علی بن ابیطالب را برشمرند.»
در صفحات تاریخ بشر ، کم تر شخصیتی را همانند علی علیه السلام صاحب این همه فضیلت و عظمت می توان یافت که دوست و دشمن ، دست به دست هم دهند تا فضایل و صفات برجسته او را پنهان و کتمان کنند و با وجود این ، نقل مکارم و ذکر مناقب او ، عالم را پر کند .
دشمن ، کینه او را به دل گرفته و از سر بدخواهی ، در کتمان مقامات و مراتب بلند او کوشیده است. دوست او نیز ، که از صمیم دل به او مهر می ورزید ، از ترس آزار و اعدام ، چاره ای نداشت جز آنکه لب فرو بندد و دوستی با او را بروز ندهد و سخنی درباره وی بر زبان نیاورد.
پرتوی از فضایل امیرامومنین علیه السلام در قرآن
بسم الله الرحمن الرحیم
وبلاگ حاضر سعی دارد معارفی در خصوص شیعه و ائمه اطهار علیهم السلام ارائه دهد تا اگر کسانی اطلاعاتشان در این خصوص کم می باشد استفاده نمایند. خواهشمندیم بی تعصب مطالب این وب را مطالعه کنید.