بسم الله الرحمن الرحیم وهابیت شبهه های فراوان بر تشیع و حتی دیگر مذاهب اهل تسنن وارد کرده که هیچ پایه و اساس محکمی ندارد. اگر این آقایان فقط کتب معتبر بزرگان خودشان را مطالعه کرده بودند دست از این تفرقه افکنی ها و جنایت های بین مذاهب بر می داشتند. در خصوص زیارت قبور اولیاء خدا و معصومین علیهم السلام و حتی رسول الله صل الله علیه و اله شاهدیم که چگونه وهابیون عربستان دیگران را منع کرده و آنها را مشرک نامیده و خون شان را حلال می شمارند. حال به حدیثی معتبر از یکی از کتب اهل سنت توجه می کنیم تا ببینیم ادعاهای وهابیون کذبی بیش نیست: پیامبر صل الله علیه و اله فرمود: وقتی شما بر مزار کسی سلام می کنید او می شنود و پاسخ می دهد. (اهوال القبور ابن رجب حنبلی، ص 142). وقتی انسانهای عادی در قبور خود سلام ما را می شنوند و جواب می دهند ، آیا اولیاء خدا که ممات و حیات شان یکی ست اینگونه نیستند و نباید به زیارت شان رفت؟! حدیث دیگر از کتابی معتبر از اهل سنت ذکر می کنیم که این موضوع را روشن تر می کند: عمربن خطالب سر رسید و عرض کرد یا رسول الله، شما با مردگان صحبت می کنید. حضرت فرمودند: والله آنها از شما شنوا ترند (صحیح بخاری، ج 5 ص 76).
آنجا که در جنگ بدر، کشته های مشرکین را در چاهی ریختند، پیامبر خطاب به آنها فرمود: آنچه را خدایم به من وعده داده راست یافته ام، آیا شما هم دیدید که سخنان من راست بوده است.
بسم الله الرحمن الرحیم
صفحه 69 کتاب وزین شبهای پیشاور درخصوص اخبار وجود امام مهدی علیه السلام از طرق اهل سنت آمده که : خواجه کلان شیخ سلیمان بلخی حنفی در باب 73 ینابیع المودة و علامه سمهودی شافعی در جواهر العقدین و ابن حجر مکی در صواعق محرقه و طبرانی در اوسط از ابو ایوب انصاری و علی بن هلال (بمختصر تفاوتی در الفاظ و عبارات) نقل نموده اند که در مرض موترسول اکرم صل الله علیه و اله فاطمه سلام الله علیها گریه میکرد رسول اکرم فرمود: ان لکرامة الله ایاک زوج من هوا أقدمهم سلما و اکثرهم علما (از جمله کرامتهای پروردگار بتو آنست که تزویج کرد تو را بکسی که اقدم مردم است اسلاماً و بیشتر آنها از حیث علم و دانش).
آنگاه فرمود خداوند متعال نظر فرمود بر اهل زمین پس مرا اختیار نمود پیغمبر مرسل آنگاه نظر دیگر فرمود علی را برگزید بوصایت پس بمن وحی نمود که تو را تزویج نمایم باو و قرار دهم او را وصی خودم.
یا فاطمة منا خیرالانبیاء و هو أبوک و منا خیر الوصیاء و هو بعلک و منا خیرا الشهداء .... یا فاطمه از ماست بهترین انبیاء و او پدر تو میباشد و از ماست بهترین اوصیاء و او شوهر تو میباشد و از ما است بهترین شهداء و او حمزه عموی پدر تو میباشد و از ما است کسیکه برای سبط این امت و دو سید جوانان اهل بهشت حسن و حسین و آنها پسرهای تو هستند بآن خدائی که جان من در ید قدرت او است از ما است مهدی این امت و او از اولاد تو میباشد.
بسم الله الرحمن الرحیم
ادامه از قسمت قبل...
عمر عبدالوافی [وهابی]:
آیا تو برای این ادعای خود غیر از آنچه گفتی از سنت و روایات هم دلیلی داری؟ اصلا چنین چیزی نیست. زیرا ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب تمام روایات این باب را دور انداخته اند و کسی هم نتوانسته روایتی محکم در این باب پیدا کند.
علی عبدالله [شیعه اثنی عشری]:
عبدالله بن عمر از پیامبر نقل می کند که هر کس قبر مرا زیارت کند، شفاعت من بر او واجب می شود. (السنن الکبری بیهقی، ج 5 ص 245)
روایات اهل تسنن درباره ثواب زیارت قبور اولیاء بسیار است. علمای اهل تسنن که منحصر به ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب نیستند، بلکه صدها عالم سنی و شیعه، حکم به استحباب آن داده اند.شما می گویید برای زنان زیارت قبور جایز نیست و آنگاه یک روایت ضعیفی را که علمای اهل تسنن نیز آن را نپذیرفته اند، سند قرار داده اید. در حالی که همه نوشته اند، حضرت زهرا علیها سلام جمعه ها به زیارت قبر عمویش حمزه می رفت و نماز می خواند و پیامبر عمل او را نفی نکرد(مستدرک حاکم، ج 1 ص 523) و این را در اصطلاح، تقریر پیامبر می نامند که از مصادیق سنت نبوی است و اگر فعل ایشان خلاف بود، بر پیامبر واجب بود که آن را به طور علنی ممنوع اعلام کند. آن حضرت پس از رحلت پدر هم به زیارت ادامه می داد و حضرت علی علیه السلام و جناب ابوبکر هم او را منع نکردند. البته برای ما عملکرد خود حضرت زهرا علیها سلام مستقلاً یکی از حجت ها و بیان های سنت نبوی است. چون خودشان از معصومین علیهم السلام هستند، بنابر این فتوای جناب محمد بن عبدالوهاب پایه و اساسی ندارد بلکه بر خلاف سنت پیامبر است.(المصنف عبد الرزق، ج 3 ص 572)
علمای اسلام، از جمله کرخی گفته است: زیارت قبور، برای مردان و زنان جایز است، بلکه برخی بر وجوب آن فتوا داده اند. (ردالمختار، ج 2 ص 263. المواهب اللدنیه، ج 3 ص 405)
سلف امیه [وهابی]:
تو چه کاره ای که در برابر محمد بن عبدالوهاب مجدّد توحید اظهار نظر می کنی؟ ای مجوسی ...
ادامه دارد...
حق با کیست جلد 2 ص 53 -52
بسم الله الرحمن الرحیم
ادامه...
دکتر عبدالصمد [شافعی]:
جناب علی عبدالله! شما این آیه را در بحث شفاعت آوردید که مطالب شما بنده را قانع کرد. ولی در اینجا سخن شما جای انتقاد دارد و ظاهراً این آیه شامل زیارت آن حضرت در حال حیات می شود و سخن ما در این است که آیا زیارت او پس از رحلت جایز است یا نه.
علی عبدالله [شیعه اثنی عشری]:
این آیه شامل حال حیات و ممات پیامبر، هر دو می شود و اگر فقط به حال حیات او مربوط می شد، شما این آیه را بعد از رحلت پیامبر چه می کنید و چه مورد و کاربردی دارد. لازمه سخن شما این است که ما این آیه و آیات مشابه آن را تعطیل اعلام کنیم و بگوییم این آیات با وفات پیامبر صل الله علیه و اله فوت می شود و دیگر کاربردی ندارد.
بنابراین چون آیات قرآن تعطیل بردار نیست و اولیای الهی در حالت حیات و ممات می بینند و می شنوند. این آیه بعد از ممات هم ما را دعوت به زیارت قبر نبی اکرم می کند و آمدن به سوی پیامبر در حال ممات او، همان زیارت مرقد شریف او می باشد.
پیامبر صل الله علیه و اله فرمود: وقتی شما بر مزار کسی سلام می کنید او می شنود و پاسخ می دهد(اهوال القبودر ابن رجب حنبلی، ص 142). حتی مجرمان در حیات برزخی خود آگاهی کامل تری از دنیا دارند. آنجا که در جنگ بدر، کشته های مشرکین را در چاهی ریختند، پیامبر خطاب به آنها فرمود: آنچه را خدایم به من وعده داده راست یافته ام، آیا شما هم دیدید که سخنان من راست بوده است.
عمربن خطالب سر رسید و عرض کرد یا رسول الله، شما با مردگان صحبت می کنید.
حضرت فرمودند: والله آنها از شما شنوا ترند (صحیح بخاری، ج 5 ص 76). این وضع مردگان معمولی بود، چه رسد به اولیاء الهی.
به هر حال کسانی که به زیارت قبر پیامبر می آیند، باید طبق مضمون آیه مذکور بگویند، یا رسول الله ما استغفار کنان به مزارت آمده ایم، اینک تو برای ما از خدایت طلب مغفرت کن.
ادامه دارد...
بسم الله الرحمن الرحیم
الَّذِینَ ینْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّیلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِیةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلَا هُمْ یحْزَنُونَ(البقرة/274)
«کسانی که مال خود را در شب و روز، پنهان و آشکارا، انفاق می کنند مزدشان نزد پروردگارشان است و نه ترسی بر آنهاست و نه غمگین می شوند»
ابن عباس می گوید: این کلام خدا در شأن علی بن ابی طالب علیه السلام - نازل شده است که نزد علی بن ابی طالب چهار درهم بود، آن حضرت یک درهم را شب و درهم دیگر را در پنهانی و یک درهم دیگر را آشکارا انفاق نمود. و خداوند به جهت اهمیت این عمل، آیه فوق را بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله نازل کردند تا از این طریق شخصیت معنوی و برجسته امام علی علیه السلام به همگان معرفی شود.
روایت فوق درمنابع متعددی از اهل سنت از جمله منابع زیر نقل شده است:
1- التفسیر الکبیر، ج 7 ص 9. در ذیل آیه شریفه.
2- اسد الغابه فی معرفه الصحابه ج4 ص 25. - ابراهیم بن محمد الجوینی الخراسانی
3- فرائد السمطین، با چاپ و تحقیق محمد باقر محمودی(موسسه المحمودی، الطباعه بیروت ، الطبعه الاولی 1398 هـ ق) ج1، ص 356، ح
بسم الله الرحمن الرحیم
آیات فراوانی را علمای اهل سنت در شأن امام علی علیه السلام - تفسیر کرده اند و در تأیید آن روایاتی را از پیغمبر اکرم صل الله علیه و آله آورده اند به طوری که بعضی از علمای اهل تسنن مانند ابن حجر، خطیب بغدادی، سیوطی، گنجی شافعی، ابن عساکر، سیخ سلیمان قندوزی حنفی و... از ابن عباس روایت کرده اند که گفت: نزلت فی علی ثلاث مائة آیه :در شأن علی علیه السلام - سیصد آیه نازل شده است.
بسیاری از منابع اهل سنت این روایت را پذیرفته اند از جمله:
1- خطیب بغدادی در شرح حال اسماعیل بن محمد عبدالرحمن در شماره 3275 از تاریخ بغداد، ج6 ، ص 221.
2- شیخ سلیمان قندوزی حنفی در ینابیع الموده، باب 42، ص 148 (... اکثر من ثلاث مائة آیه) او عبارت « بیش از سیصد آیه » را نقل کرده است.
3- گنجی شافعی در باب 62 از کتاب کفایه الطالب، ص 231.
4- سیوطی در تاریخ الخلفاء، ص 172.
5- ابن حجر در صواعق المحرقه، ص 76.