شیعیان معصومین علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

پسر ابی نجران گفت: از امام رضا علیه السلام شنیدم که فرمود:

هر کس با شیعیان ما دشمنی ورزد ، با ما دشمنی ورزیده ، و هر کس شیعیان ما را دوست بدارد ، ما را دوست داشته ؛ چو آنها از ما هستند و از سرشت ما خلق شده اند.

هر کس آنان را دوست بدارد ، از ماست ، و هر کس آنها را دشمن بدارد ، از ما نیست.

شیعیان ما به نور خدایی می نگرند و در رحمت خداوند غوطه ورند و به کرامت الهی رستگارند.  هیچیک از شیعیان ما مریض نمی شود مگر این که ما به خاطر بیماری او بیمار می شویم ،‌و مغموم و اندوهگین نمی شود مگر این که ما به خاطر غم و غصه اش اندوهناک می شویم ، و شاد نمی شود مگر اینکه ما به خاطر شادی اش فرحناک می شویم.

هیچیک از شیعیان ما ، در هر کجا که باشد ، چه در مشرق و چه در مغرب ، از ما پنهان و غایب نیست.   

هر کدام از آنها از دنیا برود و از خود  قرضی بجا گذارد ، ادای آن بر عهده ماست و اگر مالی از خود بجا گذارد ، تعلق به وارثانش دارد. 

شیعیان ما کسانی هستند که نماز بر پا میدارند ، زکات می دهند ، حج خانه خدا را بجا می آورند ، ماه رمضان روزه می گیرند ، اهل بیت پیامبر را دوست می دارند و از دشمنانشان بیزاری می جویند. آنها اهل ایمان و تقوی و اهل ورع و پرهیزکاریند. هر کس آنها را نپذیرد، خدا را بپذیرفته و هر کس به آنها طعنه زند و سرزنششان نماید ، خدا را سرزنش کرده ؛ چون اینها بندگان حقیقی خداوند و اولیای راستین او هستند.

به خدا سوگند ، هر یک از آنها در جماعتی مثل قبیله ربیعه و مضر (که به زیادی نفرات در عرب مشهورند) شفاعت می کند و خداوند شفاعت او را درباره آنها می پذیرد و این ، برای کرامتی است که اینان در پیشگاه خدا دارند. 

صفات الشیعه(تألیف شیخ صدوق) ، حدیث پنجم ، ص 23 -25